Przejdź do głównej zawartości

Patrzę nieświadoma



Patrzę w Twe oczy i nie widzę w nich nic.
Nawet cienia szansy że moglibyśmy razem żyć,
Że moglibyśmy świat wspólnie odmieniać,
Ale ty chyba chcesz z kimś innym to wszystko zmieniać.
Zastanawiam się tylko, czy odwracam wzrok od Ciebie, 
Dlatego, że nie jesteśmy pisani sobie na niebie,
A może dlatego, że w Twoich oczach zatopiona,
Zakochałabym się po uszy, zupełnie tego nieświadoma.


                                        Słowa spadające jedno po drugim na papier można by nazwać kroplami duszy. 
-Wiktor Hugo
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Listopad

Opowiedz mi o sobie, ja posłucham chętnie, Bo na razie wiem o Tobie tylko same brednie. Opowiedz mi choć jedno słowo jeszcze, A po moim ciele przejdą te dobre dreszcze. Chcę Cię zrozumieć i naprawdę się staram, Ale sama nie rozwiążę tego równania. Daj mi mapę, a na pewno wszystko zrozumiem I odnajdę drogę, której Ty pokazać nie umiesz. Znajdź dla mnie klucz do skrzyni zamkniętej, Abym mogła odkryć to, co w niej pęknięte. Daj mi się zbliżyć do siebie, bo jesteś daleko, A ja już chyba dłużej nie zaniosę tego. Daj nam jedną szansę, bo na nią zasługujemy, Inaczej od razu bez przywitania się rozejdziemy. 
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Światło

A kiedy światło za oknem znika, wspomnienia znów budzą się do życia. Powraca radość, smutek i łzy, a wśród łez wracasz też Ty. Na chwilę to fakt, lecz to wys tarczy,  by znów do góry nogami obrócił się mój świat. Wystarczy bym pomyliła: Dzień z nocą, Światłość z ciemnością i Ciebie z rzeczywistością. Najważniejsze we wspomnieniach jest to, żeby mieć się gdzie zatrzymać i tam je wspominać. -Terry Pratchett- Blask fantastyczny
3 komentarze
Czytaj więcej

Widzę, jak odchodzisz.

Widzę Cię na naszej przystani, samego.  Chciałabym podejść, ale boję się tego. Boję się spojrzeć Ci w oczy i zobaczyć, W jaki sposób po latach na mnie patrzysz. Obawiam się uśmiechu, płaczu i złości,  Bo nie wiem, co dziś na Twej twarzy zagości. Czy przyjmiesz mnie z otwartymi ramionami,  A ja będę oblewać Twe ramię łzami?  Czy odpędzisz mnie bolesnym ruchem ręki, A moje serce rozpadnie się na strzępki?  Teraz dopiero zaczynam to rozumieć,  Że ja nie potrzebowałam się wyszumieć.  Ale już za późno, widzę jak odchodzisz I choć mnie widziałeś, wzrokiem wciąż gdzieś błądzisz... Na­miętność źle zno­si rozczarowania. Cóż może być bar­dziej upo­karzające­go od od­kry­cia, iż obiekt naszej miłości nie jest jej wart?  - Jeanette Winterson
Prześlij komentarz
Czytaj więcej